De eerste week

Ja mensen, jullie lezen het goed, mijn eerste week hier in Genua zit er alweer op!! Het lijkt voor mijzelf alweer veel langer geleden dat ik hier met mijn koffers aankwam en begroet werd door een gezin in pyjama!

Deze week was zeer gevarieerd moet ik zeggen, waarin ik veel verschillende dingen heb gedaan. Allereerst natuurlijk, naar de school geweest waar ik ook les zal gaan geven, Deledda International school. Dit is een zeer kleine school (maar 500 leerlingen) waar alle leerlingen het internationale programma volgen. Dit houdt in dat de leerlingen eerst het MYP (Middle years program) volgen waarin ze alle vakken krijgen en Engels en daarna afstuderen met het DP (Diploma Program). Deze leerlingen zijn vaak zonen en dochters van of de wat rijkere klasse of ouders die veel rondreizen, omdat het hierbij voor leerlingen heel makkelijk is om wanneer ze verhuizen de draad weer op te pakken op een andere school.

Maandag was mijn eerste dag daar en ik werd gelijk hartelijk ontvangen door miss Minetti, de coördinator van MYP. Zij vertelde mij het plan voor de komende paar maanden, namelijk eerst even observeren bij alle docenten en daarna uiteraard zelf aan de slag. Een goed plan, alleen heb ik hun idee van even observeren toch even iets ingekort. Hun idee van even observeren was namelijk een maand, maar dit heb ik toch maar even teruggebracht naar 1 of 2 weken. Hierna kreeg ik een rondleiding door het doolhof wat de school is en zag ik pas hoe klein de school echt is. Van het gebouw op de foto zijn namelijk maar 2 verdiepingen van Deledda. De rest van het gebouw zijn een reguliere middelbare school en een basisschool. Deledda bevindt zich dan ook alleen op de 5de en 6de verdieping. De rondleiding kwam tot een einde met de observatie van een les van een van mijn collega's: Cinzia Rodino, die erg blij was om mij erbij te hebben. Zij is een Italiaanse, maar heeft haar hele leven op internationale scholen gezeten en ook in Engeland en Amerika gewoond voor lange tijd. Na deze les ben ik weer richting huis gegaan om mijn rooster voor de komende periode in elkaar te knutselen, maar ik heb gekozen om toch een kleine omweg te maken. Het was namelijk 14 graden met volle zon en dus besloot ik om eerst lekker aan zee te gaan zitten om van het prachtige uitzicht te genieten.

Dinsdag begon mijn tweede dag op de school en ook mijn eerste echte volle dag daar in de school. Daar heb ik mijn 2de collega voor de komende tijd ontmoet: Martin Bradley. Hij geeft de leerlingen in het DP les en ook 1 van de kinderen van het gastgezin waar ik verblijf. Hij komt, zoals je aan zijn naam al kunt voorspellen, niet uit Italië, maar uit Noord-Ierland. Hij is 25 jaar geleden naar Italië gekomen voor een jaar om mensen in het bedrijfsleven cursussen te geven, maar is hier blijven plakken en werkt nu al 5 jaar op Deledda. Met hem heb ik na zijn les een tijdje over zijn visie op het onderwijs en de geschiedenis gepraat en omdat we toen allebei een vrij uur hadden heeft hij mij mee uit lunchen genomen in een café onder de school om verder te kunnen kletsen, waar de lunch uiteraard bestond uit pasta. 

Woensdag was mijn eerste dag dat ik het eerste uur op school moest zijn, wat hier in Italië al om 8 uur begint. Mijn dag begon weer met Cinzia die stond te popelen om met mij de manier van lesgeven te bespreken. Zij zit namelijk nogal in de knoop met de beste manier om deze leerlingen les te geven wanneer het om houding, niveau van Engels en respect gaat. Er lopen nogal wat structurele problemen door de klas heen die met wat vakdidactische en CLIL trucjes opgelost kunnen worden. ik heb met haar dan ook gesproken over hoe de klas in elkaar zit en hoe zij het normaal doet in de les om zo een goed beeld van de situatie te kunnen schetsen. Ik heb met haar dan ook wat doelen opgesteld om aan te gaan werken samen in de komende 3 maanden. Cinzia met name is hier heel enthousiast over omdat ze er echt mee vastloopt en ze zei nu al dat ik echt later na die drie maanden weer terug moest komen naar de school. Daarna ben ik naar docent nummer 3 gegaan: Erika Toretto. Zij had alleen de Geschiedenisles en de Italiaanse les omgedraaid waardoor ik helaas nog niet echt goed kon observeren hoe de les eruit ziet normaal.

Donderdag had ik een dagje vrij en dat betekent in mijn geval dus dat ik de hele middag heb gewerkt aan mijn Italiaans cursus die ik vanuit de Erasmus beurs heb meegekregen. Het is natuurlijk wel handig als je ergens 3 maanden zit dat je je ook een beetje met de taal zelf kunt redden en aangezien ik nog geen woord Italiaans sprak komt die cursus goed van pas. Ik ben dus lekker achter mijn bureau gaan zitten en aan de slag gegaan. Ik voelde me donderdag ook helemaal thuis hier in Genua. En hoe dat nou zo snel al kan, kan ik heel makkelijk uitleggen. Het heeft namelijk de hele dag geregend en het was flink koud ook. Net Nederland dus! Het kan hier dus blijkbaar ook gewoon regenen en koud zijn.

Toen was het alweer tijd voor de laatste dag van de schoolweek. Ik begon met de les van Erika waarbij de leerlingen een essay moeten schrijven over verschillende geloven in de wereld. Hierbij heb ik zelf ook gelukkig kunnen helpen door rond te lopen en vragen te beantwoorden. Het achterin de klas zitten was ik nu namelijk al helemaal zat. Daarna was het weer tijd voor de lessen van Cinzia. Hier moesten de leerlingen een presentatie houden over controversiele onderwerpen als bijvoorbeeld de doodstraf en kernenergie met gebruik van de Devil's advocate. Het was heel interessant om te zien hoe de leerlingen dit deden en ook om ze hun eigen mening over deze onderwerpen te zien vormen. Dit was afgelopen om 1 uur en dus kon ik in principe naar huis. Er waren echter om half 4 ook nog presentaties van dezelfde groep leerlingen en dus heb ik besloten om mee te gaan kijken met Cinzia. Tijdens de tussenuren hebben ik en Cinzia gezellig in een barretje gekletst over het onderwijs en het plan van aanpak voor de komende lessen om deze te verbeteren, maar ook over onze levens in het algemeen. Met haar heb ik dan ook echt al een goede klik hier in Genua. Ze was zo blij dat ik er was om haar eindelijk te helpen dat ze me meerdere knuffels gaf en een godsgeschenk noemde. Ze probeerde er ook al direct voor te zorgen dat ik na mijn vertrek in April zo snel mogelijk weer terugkom om verder met haar te werken. Het liefst heeft ze dat ik niet eens vertrek! Dit doet me goed om te zien dat ik en mijn input toch echt super gewaardeerd worden, ook door mensen die al jaren in het onderwijs zitten.

Vandaag had ik weer weekend en ben ik dus echt al voor een week hier in Genua. Heerlijk is het hier nog steeds en ik begin me ook steeds meer thuis te voelen. 's Ochtends heb ik lekker film gekeken in bed en toen rond het middaguur iedereen het huis uit was heb ik besloten om een rondje door de stad te gaan maken. Het was geen super weer, maar ik ben van thuis uit erger gewend al heb ik toch maar in plaats van mijn leren jas mijn winterjas aangetrokken. De stad is maar 15 minuten lopen verderop dus dit is verder prima te doen. Hier heb ik lekker rondgeneusd in winkeltjes, met name de boekwinkels waren uitermate interessant, en wat sightseeing gedaan.

Toen ik rond 4 uur terugkwam in het appartement had ik een appje van Laura op mijn mobieltje met de vraag of ik die avond meeging naar vrienden van hen die een verjaardag hadden en dus een feestje gaven. Omdat ik verder nog niemand in de stad ken en ik toch ook een beetje contacten wil opbouwen ben ik dan ook meegegaan. Het was hier super gezellig! Er was heerlijk eten, aardige mensen en interessante gesprekken over van alles en nog wat. Ik was ook niet de enige buitenlander in het gezelschap want onlangs had er zich een Amerikaans gezin aangesloten bij de vriendengroep nadat ze in januari vorig jaar naar Genua verhuisd waren. Ik heb de avond vooral met hen gepraat maar ook met de rest van het gezelschap, die gelukkig redelijk Engels konden. Iedereen was ook heel geïnteresseerd in mij en wat ik allemaal in Italië kwam doen. De vrienden hadden ook allemaal hun kinderen bij en wat blijkt?! Alle kinderen die er waren zaten in klassen die ik vanaf volgende week les ga geven! Dit was toch wel bijzonder en heel even was ik bang dat het ongemakkelijk zou zijn, maar dit was gelukkig niet het geval. Het feest ging nog lange tijd door en uiteindelijk kwamen we om half 2 een keertje thuis na een zeer geslaagde avond.

Ik ben zeer benieuwd wat de nieuwe week voor mij in petto heeft en ik kan nu al niet wachten om weer terug naar de school te gaan.