Goodbye so long

Het is zo ver. Officieel zitten mijn 3 maanden in Italië erop en ben ik sinds een weekendje weer terug in Nederland. Ik kan niet geloven dat het avontuur er alweer op zit en ik ga mijn tijd in Genua ook echt missen. Ik zou oprecht willen dat ik langer had kunnen blijven, maar helaas zijn er ook verantwoordelijkheden in Nederland waar ik me aan houden.

Op maandag was het tijd voor mijn laatste lessen aan MYP1. De les begon ik door het maken van een mooie polaroid om ze aan te kunnen herrineren.

Sommige leerlingen vonden het zo jammer dat ik wegging dat ik meerdere knuffels kreeg en ook een tekening. Dit vond ik persoonlijk wel heel schattig. De rest van de les hebben we terugblik spelletjes gedaan om de kennis te oefenen voor de volgende toets. De spellen waren voor deze keer Hangman en een leuke Kahoot. Ook zou ik deze dag mijn eindbeoordeling hebben, maar deze was helaas vergeten door de rector van de school en werd dus verzet naar dinsdag. Verder was het ook mijn laatste dag met Martin Bradley en deze nam mij mee uit lunchen in het cafe naast de school om afscheid te nemen.

Dinsdag had ik dan eindelijk mijn eindbeoordeling. Dit werd gedaan via een eindgesprek met de rector, die er dit keer gelukkig wel was. Alles was super positief en de rector uitte ook heel veel dankbaarheid over alle moeite en werk die ik in mijn stage heb gestopt. Hierbij vroeg hij ook om mijn advies over verbeterpunten aan de school en vertelde mij dat ik altijd welkom ben wanneer ik terug zou willen komen naar Genua. Helemaal gelukkig van deze beoordeling ben ik naar huis gegaan en begonnen aan het bakken van koekjes die ik de volgende dag voor de docenten mee zou nemen omdat woensdag mijn laatste dag was. 

Deze zandkoekjes met chocolade waren een gigantisch succes en meerdere docenten renden tussen de lessen door even snel naar de lerarenkamer om er nog een extra te pakken. Na het 4de uur zat mijn dag erop en was het tijd om de school mogelijk voorgoed te verlaten. Ik zei mijn bedankjes en succesjes tegen de docenten,pakte mijn spullen en ging richting uitgang. Hier stonden in het trappenhuis alle MYP1 leerlingen te wachten om naar het park te gaan voor hun pauze en dus kon ik nogmaals afscheid van hen nemen. Ik kreeg heel veel bedankjes, vragen of ik terug kon komen en veel sippe gezichten. Wederom zaten er ook een paar knuffels tussen. Uit de school gelopen en in de metro aangekomen drong het tot me door dat ik ze nu echt niet meer zou zien en werd ik toch wel emotioneel van dit afscheid.

Op donderdag heb ik nog een laatste gezellige middag met Sara gehad. We dronken baileys en cola, aten chips, speelde op de Wii en zongen karaoke. Het perfecte afscheid dus. Hierna was het tijd om mijn koffers grotendeels in te pakken. 

Vrijdagochtend was het dan zo ver. Het was tijd voor mij om te vertrekken naar Nederland. Ik stond extra vroeg op 's ochtends om nog even afscheid van Sara te nemen die naar school moest. Het was een emotioneel afscheid en we beloofde elkaar om contact te houden. Hierna was het tijd om verder in te pakken en naar het vliegveld te gaan. De hoeveelheid kilo's voor deze reis? 43 kilo in de koffers en 10 kilo aan handbaggage. 

Op het vliegveld heb ik ook afscheid genomen van Anna. Die wilde mij eigenlijk niet laten gaan, maar wist dat het toch moest. Ook met haar sprak ik af om contact te houden en om nog een keertje langs te komen in Genua om bij te kletsen. 

'S middags kwam ik aan op Schiphol waar mijn ouders mij stonden op te wachten. Samen gingen we naar huis waar ik na 2 maanden weer herenigd werd met mijn grootste fan a.k.a. mijn hond Sammie. Hij liet en laat mij niet uit zijn oog en was zo blij dat ik meerdere keren omver gegooid werd zodat hij mij beter kon knuffelen. Toch fijn om zo'n hartelijk ontvangst te krijgen.

Mijn reizen zitten er nu voorlopig op en daarom is dit ook het einde van deze blog. Ik wil jullie hartelijk bedanken voor het lezen en de leuke reacties! Ik hoop dat ik jullie heb kunnen inspireren om naar Genua te trekken en dat ik jullie snel hier in Nederland zie. Xxx Sabine